دروغ می گوییم که شب و روز برای فرجت دعا می کنیم ..... که برای فرج در کار خودمان است ... تو بهتر می دانی که عادت زبان شده ( اللهم عجل لولیک الفرج ....)
نمی دانم در این دنیای پر از ظلم وجور .... دراین دنیای پر از نیرنگ و نفاق .... پر از زر و زور ...پر از ضد ارزشها .. پر از مقدس مآبی ها.... و پر از .... چند نفر خود را .. خانواده خود را ... زندگی خود را .... مال وثروت خود را ... حتی نفس کشیدن خود را از صدقه سر وجود نازنین مهدی فاطمه (عج ) می دانند ....
و هراز چند گاهی برای سلامتی مولای غربیشان صدقه می دهند ...
غریب ؟؟؟ غریب!! ... امروز غریب تر از او در این عالم نداریم .... او که می نگرد عالم را می بیند همه را ...... او که غربتش را از جدش امیرالمونین به ارث برده است!!....
عشق کوی تو فقط دیدن رخسار تو نیست انتظار فرجتت زمزمه بردار تو نیست
ریش وانگشتر وتسبیح که ابزار تو نیست مرگ بر عاشق زاری که کمی یاد تو نیست
آیا تا به حال فکر کرده اید چرا غروب جمعه دلگیر است شاید به خاطر این است که عالم هستی نیز از اینکه..... جمعه ای رفت و موعود عالم نیامد دلگیر است ........ دروغ می گوییم که منتظریم ..... به عرفات می رویم اما تنها چیزیکه نداریم معرفت است .... به منا می رویم اما یادمان می رود نفس اماره را همانجا بر زمین زده خونش بریزیم ..... رجم شیطان می کنیم حال آنکه غافلیم از شیطان درونمان ....
دروغ می گوییم که منتظریم چون سینه می زنیم ..... اشک می ریزیم اما نه با معرفت .... عزاداری می کنیم .... ولی ....
حسین حسین می گوییم اما از حسین و مکتبش چیزی نمی دانیم .....!!!
وای به حال ما...... روزی که آقا بیاید و ما مانده باشیم در دو راهی تردید ........
بیایید از نو عهد ببندیم با آقای غریبمون که در چند روز باقی مانده از زندگیمون آنچنان باشیم که یار می خواهد ....
عمری به جز غفلت زیادت سر نکردیم اینکه تو با ما همرهی باور نکردیم
آقایی آن یار را دیدیم صد بار اما مرام خویش را بهتر نکردیم