11 مهر 1394, 10:43 ب.ظ
سلام موضوعی هس که دوس دارم با شما در میون بذارم . هم از راهنمایی هاتون استفاده کنم هم اینکه شاید این مساله برای شما هم اتفاق افتاده باشه و نظرات این تاپیک براتون مفید باشه.
من دانشجوی ترم اخر هستم.تا الان باکسی دوست نبودم ( منظورم دوستی با پسر هستش ) .. وارد دوستی نشدم چون 1- این نوع ارتباطو دوس نداشتم 2-از کسی به اون صورت خوشم نیومده که بخوام وارد ارتباطات بیشتری بشم.(غیر از این موردی که میخوام راجع به اون صجبت کنم )
راستش در دانشگاه از پسری خوشم اومده بود اما هیچوقت بهش نزدیک نشدم..همش در حد سلام و علیک و صحبتای مختصر باهاش ارتباط داشتم..اما خب دورادور زیر نظر داشتمش و در کل ازش خوشم اومد.
ایشون ترم پیش فارغ التحصیل شدن و من دیگه نمیبینمشون.. تا وقتی که دانشگاه بود و گاهی با هم گلاسم داشتیم نمیدونستم مقدار علاقه م بهش چقدره تا اینکه خونمون بحث اومدن خواستگار پیش اومد ( یچیزی بگم همینجا که خب به عنوان یه دختر خواستگار دارم و همه رو هم میگم نه بدون توجه به شرایط خوبشون..چون واقعا شرایط الانمو دوست دارم و از زندگیم دارم لذت میبرم و واقعا هم دوست ندارم ازد کنم ) اما سری اخر که صحبت اومدن خواستگار شد تنها عاملی که باعث شد بگم نه وجود پسری بود که دوسش دارم.. تصمیم گرفتم که علاقه خودم رو بهش بگم اونم به صورت ناشناس ..ببینم شاید اصلا خودش علاقه ای به دوستی نداشته باشه..شاید حتا در مرحله بعدی که خودمومعرفی کردم علاقه ای به ارتباط بیشتر با من نداشته باشه.. و یا حتا شاید بعد از گذشت مدتی از دوستی متوجه بشیم مناسب هم نیستیم.. اما با همه این شرایط تصمیم گرفتم علاقه مو بگم تا بعد ها پشیمون نشم... یه موردی هم بگم که من عاشقش نیستم ولی دوسش دارم چون پسری هس که معیارهای منو داره.. یعنی اکه خودش بهم بگه نه و با حتا شما بگید که ابراز علاقه م اشتباهه سعی میکنم که فراموش کنم اما خب گفتم که دوس دارم بعدها پشیمون نشم...ممنوم میشم که نظرات خودتو بگید.. چون من این موضوع رو نتونستم با کسی در میون بذارم و به نظرات شما شدیدا نیازمندم
من دانشجوی ترم اخر هستم.تا الان باکسی دوست نبودم ( منظورم دوستی با پسر هستش ) .. وارد دوستی نشدم چون 1- این نوع ارتباطو دوس نداشتم 2-از کسی به اون صورت خوشم نیومده که بخوام وارد ارتباطات بیشتری بشم.(غیر از این موردی که میخوام راجع به اون صجبت کنم )
راستش در دانشگاه از پسری خوشم اومده بود اما هیچوقت بهش نزدیک نشدم..همش در حد سلام و علیک و صحبتای مختصر باهاش ارتباط داشتم..اما خب دورادور زیر نظر داشتمش و در کل ازش خوشم اومد.
ایشون ترم پیش فارغ التحصیل شدن و من دیگه نمیبینمشون.. تا وقتی که دانشگاه بود و گاهی با هم گلاسم داشتیم نمیدونستم مقدار علاقه م بهش چقدره تا اینکه خونمون بحث اومدن خواستگار پیش اومد ( یچیزی بگم همینجا که خب به عنوان یه دختر خواستگار دارم و همه رو هم میگم نه بدون توجه به شرایط خوبشون..چون واقعا شرایط الانمو دوست دارم و از زندگیم دارم لذت میبرم و واقعا هم دوست ندارم ازد کنم ) اما سری اخر که صحبت اومدن خواستگار شد تنها عاملی که باعث شد بگم نه وجود پسری بود که دوسش دارم.. تصمیم گرفتم که علاقه خودم رو بهش بگم اونم به صورت ناشناس ..ببینم شاید اصلا خودش علاقه ای به دوستی نداشته باشه..شاید حتا در مرحله بعدی که خودمومعرفی کردم علاقه ای به ارتباط بیشتر با من نداشته باشه.. و یا حتا شاید بعد از گذشت مدتی از دوستی متوجه بشیم مناسب هم نیستیم.. اما با همه این شرایط تصمیم گرفتم علاقه مو بگم تا بعد ها پشیمون نشم... یه موردی هم بگم که من عاشقش نیستم ولی دوسش دارم چون پسری هس که معیارهای منو داره.. یعنی اکه خودش بهم بگه نه و با حتا شما بگید که ابراز علاقه م اشتباهه سعی میکنم که فراموش کنم اما خب گفتم که دوس دارم بعدها پشیمون نشم...ممنوم میشم که نظرات خودتو بگید.. چون من این موضوع رو نتونستم با کسی در میون بذارم و به نظرات شما شدیدا نیازمندم