06 آذر 1390, 08:56 ب.ظ
این شعر منسوب به حضرت سید الشهداء از قول سکینه خاتون (س) می باشد:
شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی (شیعیان من! هنگامی که آب گوارا نوشیدید،مرا یاد کنید)
اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْشَهیدٍ فَانْدُبُونی (یاهنگامی که از غریبی یا شهیدی خبری شنیدید،برمن ندبه کنید)
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُرْمٍ قَتِلُونی (من، نواده [پیامبر] هستم که مرا بی گناه کشتند.)
وَ بِجَرد الخَیْلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی (و پس از آن از روی عمد، مرا پایمال سم اسبان کردند.)
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشورا جمیعاَ تَنْظُرونی (ای کاش، همگی در روز عاشورا بودید و میدیدید.)
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبوااَن یّرْحَمُونی (چگونه برای کودک خردسالم،آب خواستم وآنان رحم نکردند.)
شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی (شیعیان من! هنگامی که آب گوارا نوشیدید،مرا یاد کنید)
اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْشَهیدٍ فَانْدُبُونی (یاهنگامی که از غریبی یا شهیدی خبری شنیدید،برمن ندبه کنید)
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُرْمٍ قَتِلُونی (من، نواده [پیامبر] هستم که مرا بی گناه کشتند.)
وَ بِجَرد الخَیْلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی (و پس از آن از روی عمد، مرا پایمال سم اسبان کردند.)
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشورا جمیعاَ تَنْظُرونی (ای کاش، همگی در روز عاشورا بودید و میدیدید.)
کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبوااَن یّرْحَمُونی (چگونه برای کودک خردسالم،آب خواستم وآنان رحم نکردند.)